به‌وقتِ تنهایی: مَرد، زیرِ باران سیگار می‌کشد زن، پشتِ پنجره. اما، نه بارانْ مهم است، نه مرد، نه پنجره، نه زن. مهمْ تنهایی است، که دود می‌شود!

می‌آیی خانه روشن می‌شود می‌روی خانه خراب.  به رعد و برق می‌مانی مگر؟!

گاهی چتر را باید دستِ باران داد روی سرِ خودش بگیرد و ما جایش بباریم!

شبِ گوورستان هم زیباست وقتی باران باشد من باشم و تو. حتا اگر مُرده باشی

همین باران آهسته … همین نجوای گنجشکان … همین عطری که می آید … نگاه توست

پنجره را باز کن و از این هوای مطبوع بارانی لذت ببر خوشبختانه باران ارث پدر هیچ کس نیست

چرا فرار ؟ چرا چتر ؟ تنها آدم های آهنی در باران زنگ می زنند

هر سقوطی پایان کار نیست باران را ببین سقوط باران قشنگ ترین آغاز است

همه میگن طراوت بارون من میگم عشق بازی آسمون

هنر واقعی از آن ابر بود اما همه برای باران شعر نوشتند …

ای کاش حوالی دل تو هم “بارانی” بیاید زمینی تر شود بوی خاکی بلند شود شاید کمی “عاشقم” میشدی باران به کنار…. لامصب این روزها “بهاریست

بــــــــاران مــی خـــواهــــم   آنـــقــدر شــــدیــــد کــه ؛ مـن و تنــهایی ام را بـشــویـد ببـرد !

شب نزدیک است …! هر شب دستم را تنهــــــا … بر شانه ی تنهای شـــــــــب میگذارم ؛ و برایش از ” تـــــــــــو ” میگویم ….. بـــــــــــاران میگیرد !!!!

من خیس دلتنگی ام اما کوچه آبی احساست را گم کرده ام   مسیر عاشقی ات را یادم نیست…. حالا نمی دانم تو مرا انتظار می کشی   یا من تو را؟!!!

امروز صبح..  بهترین هوا .. برای ساختن خاطرات دو نفره بود !! بهاری و بارانی !..

گاهی باید چترت را ببندی ؛ بگذاری باران آتشی را که در قلبت روشن است نم نم خاموش کند